1. MKPL 200130 listopada 2015 13:42
Frances Hodgson Burnett urodziła się w Wielkiej Brytanii, a później przeniosła się do USA. Nic więc dziwnego, że w swojej książce pt.: ,,Tajemniczy ogród”, wraca do rodzinnego państwa, do Anglii, gdzie znajduje się niezwykły, od dziesięciu lat zamknięty, ogród. Głównymi bohaterami tej książki są dzieci, Mary - dziesięcioletnia dziewczynka odkrywająca ten wspaniały ogród, Dick – dwunastoletni zaklinacz zwierząt oraz Colin – chorujący na „histerię”, kuzyn dziewczynki.
Książka ta jest bardzo ciekawa, przedstawia nam znaczenie rodziny oraz przyjaźni. Historia Mary jest niezwykła, z zarozumiałej „kapryśnicy” zmienia się w pełną życia, uśmiechniętą dziewczynkę. Wydaje mi się, że ta książka jest ponadczasowa, ponieważ wskazuje nam najlepszą receptę na wszystkie choroby, którą jest otaczająca nas przyroda, rodzina i przyjaźń. Moim zdaniem ludzie zawsze powinni o tym pamiętać.
Uważam, że książka nie jest przeznaczona tylko dla młodych czytelników, ale także dla starszych. Rekomenduję, aby ta książka była lekturą obowiązkową na lekcjach wychowania do życia w rodzinie, tak aby żaden z uczniów nie popełnił błędów rodziców Mary oraz ojca Colina. Życzę miłej lektury.
2. MKPL 200130 grudnia 2015 23:03
Książka ta jest bardzo ciekawa, przedstawia nam znaczenie rodziny oraz przyjaźni. Historia Mary jest niezwykła, z zarozumiałej „kapryśnicy” zmienia się w pełną życia, uśmiechniętą dziewczynkę. Wydaje mi się, że ta książka jest ponadczasowa, ponieważ wskazuje nam najlepszą receptę na wszystkie choroby, którą jest otaczająca nas przyroda, rodzina i przyjaźń. Moim zdaniem ludzie zawsze powinni o tym pamiętać.
Uważam, że książka nie jest przeznaczona tylko dla młodych czytelników, ale także dla starszych. Rekomenduję, aby ta książka była lekturą obowiązkową na lekcjach wychowania do życia w rodzinie, tak aby żaden z uczniów nie popełnił błędów rodziców Mary oraz ojca Colina. Życzę miłej lektury.
2. MKPL 200130 grudnia 2015 23:03
,,Dywizjon 303”, Arkadego Fiedlera, to książka, której akcja rozgrywa się podczas II wojny, zaś jej bohaterami są polscy lotnicy walczący o wolność Wielkiej Brytanii.
W tej opowieści czytamy o wielkich korkociągach w przestworzach, o zbawiennych, a zarazem strasznych chmurach, o strachu bohaterów, który uważny czytelnik sam odczuwa. Poznajemy doświadczonych „myśliwców” i świetne wzory męstwa do naśladowania. Znajdujemy w niej także, rozdział z opisem mechaników, bez których nie byłoby żadnej sprawnej maszyny. To niesamowite, że nasi piloci, latając tam wysoko nad angielską ziemią, potrafili zrobić coś tak wielkiego i bohaterskiego w obronie obcej ziemi. A jak za to Wielka Brytania miała im zapłacić? Dowiecie się czytając tę książkę.
Po przeczytaniu tego utworu, Fiedlera, jestem pewna, że prawda o polskich lotnikach walczących za Wielką Brytanię, za wolność „naszą i waszą”, była i jest ważna. Była - dla świata ogarniętego wojną i jest - dla nas następnych pokoleń, które muszą zrobić wszystko, aby heroiczna walka lotników, nie poszła na marne – aby już na zawsze trwał pokój.
3. MKPL 200124 stycznia 2016 20:39
W tej opowieści czytamy o wielkich korkociągach w przestworzach, o zbawiennych, a zarazem strasznych chmurach, o strachu bohaterów, który uważny czytelnik sam odczuwa. Poznajemy doświadczonych „myśliwców” i świetne wzory męstwa do naśladowania. Znajdujemy w niej także, rozdział z opisem mechaników, bez których nie byłoby żadnej sprawnej maszyny. To niesamowite, że nasi piloci, latając tam wysoko nad angielską ziemią, potrafili zrobić coś tak wielkiego i bohaterskiego w obronie obcej ziemi. A jak za to Wielka Brytania miała im zapłacić? Dowiecie się czytając tę książkę.
Po przeczytaniu tego utworu, Fiedlera, jestem pewna, że prawda o polskich lotnikach walczących za Wielką Brytanię, za wolność „naszą i waszą”, była i jest ważna. Była - dla świata ogarniętego wojną i jest - dla nas następnych pokoleń, które muszą zrobić wszystko, aby heroiczna walka lotników, nie poszła na marne – aby już na zawsze trwał pokój.
3. MKPL 200124 stycznia 2016 20:39
Czytałam wiele książek o podróżach, ale ta jest moją pierwszą o podróżach w czasie, i to w przeszłość. Czytając opowieść pt. ,,Godzina Pąsowej Róży”, Marii Kr üger, świetnie się bawiłam.
Książka ta zawiera bardzo ciekawą historię. Główna bohaterka – Anda - żyjąca w 1980 roku, dzięki staremu, holenderskiemu zegarowi, właśnie w godzinie pąsowej róży, przenosi się w czasie do 1880 roku, kiedy wszystkie kobiety nosiły wielkie suknie z gorsetami, na głowach kapelusze i przestrzegały etykiety, a młodsze panny pobierały naukę na pensji. Następnie dziewczyna przenosi się do roku 1960, kiedy ważne jest życie rodzinne, a nie gonitwa za sukcesem. Dzięki swym podróżom w czasie Anda wiele się nauczyła, ale nie będę tego zdradzać, gdyż to trzeba koniecznie samemu przeczytać.
Ta książka bardzo mi się podobała, często się śmiałam podczas jej czytania. Ciekawe co by było, gdybym to ja pewnego dnia obudziła się 100 lat wcześniej? Szczerze ją polecam.
4. MKPL 200124 lutego 2016 21:57
Książka ta zawiera bardzo ciekawą historię. Główna bohaterka – Anda - żyjąca w 1980 roku, dzięki staremu, holenderskiemu zegarowi, właśnie w godzinie pąsowej róży, przenosi się w czasie do 1880 roku, kiedy wszystkie kobiety nosiły wielkie suknie z gorsetami, na głowach kapelusze i przestrzegały etykiety, a młodsze panny pobierały naukę na pensji. Następnie dziewczyna przenosi się do roku 1960, kiedy ważne jest życie rodzinne, a nie gonitwa za sukcesem. Dzięki swym podróżom w czasie Anda wiele się nauczyła, ale nie będę tego zdradzać, gdyż to trzeba koniecznie samemu przeczytać.
Ta książka bardzo mi się podobała, często się śmiałam podczas jej czytania. Ciekawe co by było, gdybym to ja pewnego dnia obudziła się 100 lat wcześniej? Szczerze ją polecam.
4. MKPL 200124 lutego 2016 21:57
Czy możemy znieść wszystko? Dlaczego się poddajemy? Co daje nam szczęście?
Życie jest dziwne. Czasem są przebłyski szczęścia, a pozostała część czasu to tylko zmaganie się z rzeczywistością. Dzięki ,,Pozłacanej rybce”, książce Barbary Kosmowskiej, wiem, że w życiu nie chodzi tylko o to. ,,Nie pozwolisz szczęściu poczekać nawet pięć minut…” według mnie to właśnie definicja tej książki.
Robimy wiele rzeczy. Spotyka nas jeszcze więcej. Kto zniósłby chorobę brata, nową mamę, przyjaciółkę zauroczoną w chłopaku lekceważącym prawo i jeszcze znajomą, która po anoreksji mówi, że to tylko dla Ciebie wyzdrowiała? Właśnie z takimi problemami stykała się główna bohaterka tej książki, Alicja.
A właściwie pozłacany to jaki to kolor? Przecież w bajce rybka była złota…
5. MKPL 200130 marca 2016 16:59
Życie jest dziwne. Czasem są przebłyski szczęścia, a pozostała część czasu to tylko zmaganie się z rzeczywistością. Dzięki ,,Pozłacanej rybce”, książce Barbary Kosmowskiej, wiem, że w życiu nie chodzi tylko o to. ,,Nie pozwolisz szczęściu poczekać nawet pięć minut…” według mnie to właśnie definicja tej książki.
Robimy wiele rzeczy. Spotyka nas jeszcze więcej. Kto zniósłby chorobę brata, nową mamę, przyjaciółkę zauroczoną w chłopaku lekceważącym prawo i jeszcze znajomą, która po anoreksji mówi, że to tylko dla Ciebie wyzdrowiała? Właśnie z takimi problemami stykała się główna bohaterka tej książki, Alicja.
A właściwie pozłacany to jaki to kolor? Przecież w bajce rybka była złota…
5. MKPL 200130 marca 2016 16:59
„Nie można żyć, myśląc tylko o sobie” to świetny cytat z ,,Kłamczuchy” Pani Małgorzaty Musierowicz. Książka ta opowiada o miłosnych rozterkach nastoletniej Anieli.
Czytając tę książkę razem z główną bohaterką przeżywałam te same emocje. Razem czułyśmy radość, żal, złość. Obie nauczyłyśmy się wielu ważnych rzeczy, że nie warto kłamać i że należy najpierw dobrze poznać drugiego człowieka zanim odda mu się serce. Kiedy skończyłam czytać ,,Kłamczuchę” zdałam sobie sprawę jak bardzo człowiek może zmienić się w ciągu pięciu miesięcy będąc w całkiem innym otoczeniu. Aniela była najbardziej nielubianą osobą w klasie, a potem…
Książka, którą opisuję należy do serii pt. ,,Jeżycjada” Pani Małgorzaty Musierowicz. Cykl ten jest tak wciągający, że kiedy się przeczyta jeden z jej tomów chce się natychmiast wiedzieć, co jeszcze spotkało jego bohaterów, jakie jeszcze inne przygody mieli i co z nich wynieśli. Szczerze zachęcam wszystkich do jej lektury.
6. MKPL 200125 kwietnia 2016 19:35
„Wszystko jest po coś” to cytat z kolejnej części „Jeżycjady” autorstwa Pani Małgorzaty Musierowicz, a jej tytuł brzmi: „Feblik”. Opisuje ona dalsze losy rodziny państwa Borejków. Głównie oczywiście perypetie miłosne i to te szczęśliwe i nie szczęśliwe. Na pierwszym planie są przedstawione przeżycia Ignacego Grzegorza Stryby i Agnieszki Żyry, którzy znają się od gimnazjum, ale teraz po latach „przypadkiem” wpadają na siebie w autobusie.
Serdecznie polecam tę opowieść na zimowe wieczory lub na zimne wiosenne dni, gdyż jej akcja toczy się w czasie fali największych sierpniowych upałów. Na zakończenie dodam, że projekt okładki oraz ilustracje to również dzieło Pani Małgorzaty Musierowicz, co nie dziwi, gdyż autorka ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu, Wydział Malarstwa i Grafiki.
Serdecznie polecam.
Czytając tę książkę razem z główną bohaterką przeżywałam te same emocje. Razem czułyśmy radość, żal, złość. Obie nauczyłyśmy się wielu ważnych rzeczy, że nie warto kłamać i że należy najpierw dobrze poznać drugiego człowieka zanim odda mu się serce. Kiedy skończyłam czytać ,,Kłamczuchę” zdałam sobie sprawę jak bardzo człowiek może zmienić się w ciągu pięciu miesięcy będąc w całkiem innym otoczeniu. Aniela była najbardziej nielubianą osobą w klasie, a potem…
Książka, którą opisuję należy do serii pt. ,,Jeżycjada” Pani Małgorzaty Musierowicz. Cykl ten jest tak wciągający, że kiedy się przeczyta jeden z jej tomów chce się natychmiast wiedzieć, co jeszcze spotkało jego bohaterów, jakie jeszcze inne przygody mieli i co z nich wynieśli. Szczerze zachęcam wszystkich do jej lektury.
6. MKPL 200125 kwietnia 2016 19:35
ISBN 978-83-62199-75-4
„Wszystko jest po coś” to cytat z kolejnej części „Jeżycjady” autorstwa Pani Małgorzaty Musierowicz, a jej tytuł brzmi: „Feblik”. Opisuje ona dalsze losy rodziny państwa Borejków. Głównie oczywiście perypetie miłosne i to te szczęśliwe i nie szczęśliwe. Na pierwszym planie są przedstawione przeżycia Ignacego Grzegorza Stryby i Agnieszki Żyry, którzy znają się od gimnazjum, ale teraz po latach „przypadkiem” wpadają na siebie w autobusie.
Serdecznie polecam tę opowieść na zimowe wieczory lub na zimne wiosenne dni, gdyż jej akcja toczy się w czasie fali największych sierpniowych upałów. Na zakończenie dodam, że projekt okładki oraz ilustracje to również dzieło Pani Małgorzaty Musierowicz, co nie dziwi, gdyż autorka ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Plastycznych w Poznaniu, Wydział Malarstwa i Grafiki.
Serdecznie polecam.
