1. Anonymous28 listopada 2015 20:16
Długo zastanawiałem się nad wyborem zekranizowanej książki, którą przeczytam.
Jest ich tak wiele ...
Mój wybór ,,padł'' na ,,Klin" Joanny Chmielewskiej. Główna bohaterka zupełnie nieświadomie i całkowicie przez pomyłkę wplątuje się w aferę szpiegowską. Książka ta to ciekawy i trzymający w napięciu kryminał.
Joanna Chmielewska wprowadza nas w akcję pomału i rozpala ciekawość, a przy tym wszystkim pisze bardzo lekkim językiem, powodując że utwór czyta się szybko i przyjemnie. Mnóstwo jest komicznych sytuacji i zabawnych pomyłek, dlatego też w trakcie czytania często zaśmiewałem się do łez.
Uważam, że książka jest zarówno do młodzieży jak i do dorosłych. Szczerze polecam.
MarcinS
2. Anonimowy31 grudnia 2015 14:32
Jest ich tak wiele ...
Mój wybór ,,padł'' na ,,Klin" Joanny Chmielewskiej. Główna bohaterka zupełnie nieświadomie i całkowicie przez pomyłkę wplątuje się w aferę szpiegowską. Książka ta to ciekawy i trzymający w napięciu kryminał.
Joanna Chmielewska wprowadza nas w akcję pomału i rozpala ciekawość, a przy tym wszystkim pisze bardzo lekkim językiem, powodując że utwór czyta się szybko i przyjemnie. Mnóstwo jest komicznych sytuacji i zabawnych pomyłek, dlatego też w trakcie czytania często zaśmiewałem się do łez.
Uważam, że książka jest zarówno do młodzieży jak i do dorosłych. Szczerze polecam.
MarcinS
2. Anonimowy31 grudnia 2015 14:32
Książka oparta na faktach, którą zdecydowałem się przeczytać to ,, Pamiętnik Narkomanki " Barbary Rosiek.
Książka porusza aktualny temat narkomanii i związanych z tym problemem konsekwencjami. Napisana jest w formie pamiętnika, gdzie dzień po dniu dowiadujemy się jak to jest być narkomanem na głodzie, jak trudne i ciężkie chwile przeżywa człowiek uzależniony podczas odwyku , jak łatwo wpaść w nałóg.
Czytając utwór z jednej strony czułem smutek, ponieważ Baśka opisywana w początkowej fazie książki jako fajna, wesoła dziewczyna, pod koniec zmienia się w samotną, przegraną kobietę. Czułem złość, ponieważ poddała się, nie walczyła o siebie i swoje życie. Nie mogłem uwierzyć, że człowiek zdolny jest do kradzieży, kłamstwa, oszustwa, kiedy potrzebuje marihuany lub kokainy. Z drugiej strony były momenty w jej życiu, kiedy czułem nadzieje, że jednak wyjdzie z nałogu, kiedy dostała się do Monar-u Marka Kotańskiego i kiedy wyszła z niego jako pierwsza wyleczona.
Polecam przeczytać tą książkę wszystkim znudzonym, młodym ludziom, którzy dla zabawy i chwili zapomnienia mogą wpaść w nałóg lub umrzeć, biorąc dopalacze.
MarcinS
3. Anonimowy24 stycznia 2016 21:00
Książka porusza aktualny temat narkomanii i związanych z tym problemem konsekwencjami. Napisana jest w formie pamiętnika, gdzie dzień po dniu dowiadujemy się jak to jest być narkomanem na głodzie, jak trudne i ciężkie chwile przeżywa człowiek uzależniony podczas odwyku , jak łatwo wpaść w nałóg.
Czytając utwór z jednej strony czułem smutek, ponieważ Baśka opisywana w początkowej fazie książki jako fajna, wesoła dziewczyna, pod koniec zmienia się w samotną, przegraną kobietę. Czułem złość, ponieważ poddała się, nie walczyła o siebie i swoje życie. Nie mogłem uwierzyć, że człowiek zdolny jest do kradzieży, kłamstwa, oszustwa, kiedy potrzebuje marihuany lub kokainy. Z drugiej strony były momenty w jej życiu, kiedy czułem nadzieje, że jednak wyjdzie z nałogu, kiedy dostała się do Monar-u Marka Kotańskiego i kiedy wyszła z niego jako pierwsza wyleczona.
Polecam przeczytać tą książkę wszystkim znudzonym, młodym ludziom, którzy dla zabawy i chwili zapomnienia mogą wpaść w nałóg lub umrzeć, biorąc dopalacze.
MarcinS
3. Anonimowy24 stycznia 2016 21:00
Przeczytaną przez mnie książką z motywem podróży jest ,,Chrzest ognia'' trzeci tom z sagi o Wiedźminie. Opisuje ona losy Geralta – wiedźmina, zabójce potworów. Przeczytałem wszystkie tomy sagi o Geralcie, ale ten wydał mi się najodpowiedniejszy, ponieważ Ciri dziecko niespodzianka zostaje porwana, Geralt jako jej opiekun wyrusza na poszukiwania i przy tym przemierza wielkie krainy. W podróży zbiera towarzyszy i formuje swoją kompanie.
Czytając książkę czułem wzruszenie i podziw, ponieważ Geralt chciał ocalić Ciri nawet kosztem swojej śmierci, pomimo ran i trudów na swojej drodze nie zawahał się i jechał jej tropem.
Lecz podczas opisów pobojowisk odczuwałem obrzydzenie, ponieważ były opisywane bardzo szczegółowo i realistycznie. Powieść trzymała ciągle w napięciu, byłem ciekaw kogo tym razem spotkają, co będzie z Ciri i czy wszyscy przeżyją lecz jednego byłem pewien, że Geralt przeżyje jeszcze choć by te dwie części.
Książkę czytało mi się łatwo, szybko i z przyjemnością, ponieważ lubię gatunek fantasy. Moim zdaniem ta książka jest warta przeczytania, ale nie zalecam zaczynania sagi od niej, ponieważ wiele wątków odnosi się do poprzednich części i można by ich nie zrozumieć.
MarcinS
4. Anonimowy29 lutego 2016 19:20
Czytając książkę czułem wzruszenie i podziw, ponieważ Geralt chciał ocalić Ciri nawet kosztem swojej śmierci, pomimo ran i trudów na swojej drodze nie zawahał się i jechał jej tropem.
Lecz podczas opisów pobojowisk odczuwałem obrzydzenie, ponieważ były opisywane bardzo szczegółowo i realistycznie. Powieść trzymała ciągle w napięciu, byłem ciekaw kogo tym razem spotkają, co będzie z Ciri i czy wszyscy przeżyją lecz jednego byłem pewien, że Geralt przeżyje jeszcze choć by te dwie części.
Książkę czytało mi się łatwo, szybko i z przyjemnością, ponieważ lubię gatunek fantasy. Moim zdaniem ta książka jest warta przeczytania, ale nie zalecam zaczynania sagi od niej, ponieważ wiele wątków odnosi się do poprzednich części i można by ich nie zrozumieć.
MarcinS
4. Anonimowy29 lutego 2016 19:20
Richard Glatzer - ,,Wehikuł czasu 5 – Na tropie miasta ze złota''
W książce wcielamy się w osobę, która poprzez podróże wehikułem czasu ma odnaleźć legendarne Siedem miast ze złota i zdobyć dowód istnienia. To opowiadanie nie wygląda jak zwykła powieść, dzięki czemu chętniej się je czyta. Odmienność książki polega na tym, że nie czyta się jej od początku do końca, po kolei, strona po stronie, tylko co kilka stron dostajemy wybór gdzie się przenieść wehikułem. Dokonując wyboru w opowiadaniu autor podaje stronę, na którą mamy się przenieść. Książkę czytało mi się szybko i przyjemnie. Na samym początku moje wybory ciągle prowadziły mnie w głąb książki i fabuła się rozwijała. Następnie moje wybory zaczęły mnie cofać i przez pewien czas krążyłem po tych samych stronach, nawet ich nie czytając dokonywałem następnych wyborów, ponieważ znałem ich zawartość na pamięć. Było to bardzo irytujące i męczące. Według mnie największym minusem tej książki jest możliwość krążenia ciągle po tych samych stronach ale mimo to szczerze polecam dla osób, które lubią trochę pogłówkować i posiadają wiedzę o historii.
MarcinS
W książce wcielamy się w osobę, która poprzez podróże wehikułem czasu ma odnaleźć legendarne Siedem miast ze złota i zdobyć dowód istnienia. To opowiadanie nie wygląda jak zwykła powieść, dzięki czemu chętniej się je czyta. Odmienność książki polega na tym, że nie czyta się jej od początku do końca, po kolei, strona po stronie, tylko co kilka stron dostajemy wybór gdzie się przenieść wehikułem. Dokonując wyboru w opowiadaniu autor podaje stronę, na którą mamy się przenieść. Książkę czytało mi się szybko i przyjemnie. Na samym początku moje wybory ciągle prowadziły mnie w głąb książki i fabuła się rozwijała. Następnie moje wybory zaczęły mnie cofać i przez pewien czas krążyłem po tych samych stronach, nawet ich nie czytając dokonywałem następnych wyborów, ponieważ znałem ich zawartość na pamięć. Było to bardzo irytujące i męczące. Według mnie największym minusem tej książki jest możliwość krążenia ciągle po tych samych stronach ale mimo to szczerze polecam dla osób, które lubią trochę pogłówkować i posiadają wiedzę o historii.
MarcinS
