"Kamienie na szaniec" to książka którą wiele osób przekreśla ponieważ to lektura, a to duży błąd gdyż to cudowna książka. Opowiada o czasach II Wojny Światowej i o pokoleniu Kolumbów, którzy musieli zamienić codzienne życie na walkę o niepodległość.
To książka która wzruszyła mnie do łez. Często zastanawiałam się dlaczego? jak to się stało? I nie umiałam znaleźć odpowiedzi. Czułam się skołowana i przygnębiona. Nadal nie umiem się pogodzić z treścią tej książki, która zmusiła mnie do zastanawiania się czy ich ofiary były potrzebne? Czy to musiało się tak potoczyć? I co najważniejsze czy my zareagowalibyśmy tak samo? Czy mylibyśmy gotowi by tyle stracić na rzecz naszej ojczyzny?
To książka, która szokuje zwłaszcza dlatego, że to prawda a nie fikcja literacka.
Niech nikogo nie odstrasza że to lektura to książka którą trzeba przeczytać.
"Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego to wspaniała opowieść o harcerzach i nie tylko w czasie II wojny światowej.
Od samego początku wiedziałam, że to strzał w dziesiątkę. Cudowne jest to, że przebija tu duch tych młodych ludzi ginących za naszą Ojczyznę. Rudy, Alek i Zośka - to powinny być wzory dla młodzieży. Gdy czytam tę książkę po raz któryś, znowu czuję to samo: dumę. Bóg, Honor, Ojczyzna przebrzmiewa w każdym czynie tych chłopców. Dzięki prosty język nie stanowi przeszkody nawet dla młodocianych czytelników.
,,Kamienie na szaniec" A. Kamiński.
Książka opowiada o losach ludzi z Polski w czasie drugiej wojny światowej. Główni bohaterowie- Rudy, Alek, Zośka, najpierw uczestniczą w małym sabotażu, a później już w ważniejszych walkach o ojczysty kraj. Nigdy nie zapomnieli co to jest prawdziwa, wyzwolona Polska. Wstąpili w Szare szeregi, i walczyli godnie, jak na Polaka przystało. Wielu ludzi pamięta ich dalej, a w naszych sercach, nigdy nie umarli. Książka też ukazuje wiele faktów z życia w tych czasach. Warto ją przeczytać.
Książka "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego bardzo zapadła mi w pamięć. Autor napisał ją na podstawie pamiętnika Zośki - jednego z głównych bohaterów, a opowiada ona o wielkim patriotyzmie młodych ludzi, którzy nie obawiali się wziąć broń do ręki i walczyć za swój kraj, co budzi ogromny podziw wśród czytelników. Opowieść zawiera wyłącznie fakty i wydarzenia autentyczne, co sprawia, że niektóre chwile są jeszcze bardziej wzruszającymi. Losy trzech przyjaciół na pewno wprowadziły w zachwyt, podziw, niejedna osoba poczuła również współczucie i wzruszenie. Można pozazdrościć im prawdziwej przyjaźni, o którą w dzisiejszych czasach jest tak ciężko. Warto także wspomnieć, że lektura ta dostarcza nam wiedzy o II wojnie światowej. Bardzo cieszę się, że utwór ten jest obowiązkową lekturą szkolną, ponieważ uważam, że każdy powinien ją przeczytać i moim zdaniem warto. Myślę, że niejednokrotnie do niej powrócę.
Natalia Szopa
Autor: Aleksander Kamiński
Tytuł: ,,Kamienie na szaniec"
Głowni bohaterowie ,,Rudy", ,,Alek" i ,,Zośka" byli zwykłymi chłopakami żyjącymi na początku II wojny światowej. Jak wszyscy młodzi ludzie mieli plany, marzenia, chcieli zbudować swoją przyszłość, znaleźć miłość. Niestety, wojna w dużej mierze im to odebrała. Lecz oni się nie poddali i nie chowali głowy w piasek, tylko działali. Wstąpili do Szarych Szeregów, aby walczyć o niepodległą Polskę. Musieli zdetronizować okupanta. Nie było to łatwe. W każdej chwili mogli zginąć. Mimo to podjęli wyzwanie. Kiedy ,,Rudy" został aresztowany i przesłuchiwany przez Gestapo, przyjaciele starali jak najszybciej się go uratować. Udało się go odbić w trakcie słynnej ,,akcji pod Arsenałem". Jednak w wyniku odniesionych obrażeń ,,Rudy", a także postrzelony w brzuch ,,Alek" zmarli kilka dni później. ,,Zośka" zginał niecałe pół roku później. Książka ta jest niezmiernie ciekawa. Porusza ona ponadczasowe wartości tj. przyjaźń, wolność, odwaga. To prawdziwa opowieść o bohaterach ,,którzy potrafili pięknie umierać i pięknie żyć". Polecam ją każdemu.
"Kamienie na szaniec" Aleksander Kamiński
Czytając ksiażkę Aleksandra Kamińskiego, bardzo się wzruszyłam.Mogłam poczuć się, jakbym stała zupełnie obok. W głowie słyszałam śmiech,płacz, a nawet szybkie bicie serca trójki przyjaciół. Z rozdziału na rozdział książka nabierała różnego tempa, a ja nie mogłam się od niej oderwać. Targały mną rożne emocje, kiedy następował nieoczekiwany zwrot akcji. Poczułam smutek, kiedy książka skończyła się, kiedy nie wiedziałam co działo się dalej. Ciągle szukając odpowiedzi na pytania, które zadawali sobie bohaterowie lektury skłaniałam się do refleksji na temat wydarzeń z tamtego okresu.
Eliza Hładowska Gimnazjum nr 8 w Sosnowcu
„Kamienie na szaniec” – Aleksander Kamiński
Jest to jedna z tych lektur, które trzeba przeczytać. Gdy zaczynałam „Kamienie…” nie wiedziałam co będzie mi dane przeżyć. Historia Szarych Szeregów z czasów okupacji wzrusza i zastanawia. Niejednokrotnie podczas lektury uroniłam łzy, jednak nie emocje są tutaj najważniejsze. Najważniejsze jest, że Kamiński opisując tych chłopców i dziewczęta ukazał jaka powinna być młodzież, jaka powinnam być ja. Czytając o Zośce, Rudym, Alku i innych dywersantach dowiedziałam się jak wiele jeszcze muszę nad sobą pracować. Z drugiej strony wiedza o ich czynach wzbudza we mnie wdzięczność tak wielką, że trudno mi ją opisać. Jest to wdzięczność za poświęcenie dla mojej matki – Polski – i tym samym dla mnie, wdzięczność za dany przykład i możliwość naśladowania. Z wiedzą jaką mam teraz nie pozostaje mi nic innego niż żyć jak najlepiej i mieć nadzieję że okażę się warta krwi przelanej przez moich przodków, ludzi wielkich pod każdym względem.
„Kamienie na Szaniec” Aleksandra Kamińskiego to książka, którą każdy powinien przeczytać. Nie tylko pokazuje realia drugiej wojny światowej, ale również odkrywa przed nami tajniki ludzkiej natury. Alek, Rudy i Zośka nigdy nie byliby tymi samymi ludźmi gdyby nie wojna. Wojna zmienia ludzi, karze sięgać po broń i w dodatku robić z niej użytek. „ A potem na bój idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec”. Tak właśnie opisuje to wszystko Rudy cytując Słowackiego.
Jestem harcerką, więc tematyka lektury, bardzo mnie urzekła. Historia ta zdarzyła się naprawdę, co według mnie jeszcze bardziej karze po nią sięgnąć. Uważam, że książki, takie jak „Kamienie na Szaniec” to nasz dziedzictwo, którego nie można zlekceważyć.
Przeczytaj, bo warto!
ŻagwiK
9. Tyna26 grudnia 2015 13:58
10. PustyKwadracik27 grudnia 2015 17:42
9. Tyna26 grudnia 2015 13:58
Jako uczennica przyznam się do tego szczerze – nie przepadam za lekturami szkolnymi. Jednak no cóż, obowiązek to obowiązek. Za czytanie „Kamieni na Szaniec” Aleksandra Kamińskiego wzięłam się niechętnie. Na początku powieść nużyła, ale nastąpił moment, kiedy nie potrafiłam się od niej oderwać.
Przygody Alka, Rudego i Zośki wywarły na mnie ogromne wrażenie. Imponowała mi ich siła psychiczna oraz fizyczna. Podziwiam również to, że pomimo młodego wieku odważyli się bronić ojczyzny i nie bali się śmierci.
Jednak najważniejszy jest fakt, iż nie zapomnieli o przyjaźni – o sobie nawzajem. Po aresztowaniu Rudego nic nie liczyło się bardziej, niż jego odbicie. Chłopcy dokładnie obmyślili plan, żeby odzyskać przyjaciela. Nie wiem, czy ktoś z nas zdobyłby się na cos takiego. Na ryzykowanie życia dla drugiego człowieka.
„Kamienie na Szaniec” to jedna z niewielu lektur szkolnych, które polubiłam. Polecam ją każdemu, kto chce zobaczyć prawdziwą przyjaźń w czasie II wojny światowej.
Przygody Alka, Rudego i Zośki wywarły na mnie ogromne wrażenie. Imponowała mi ich siła psychiczna oraz fizyczna. Podziwiam również to, że pomimo młodego wieku odważyli się bronić ojczyzny i nie bali się śmierci.
Jednak najważniejszy jest fakt, iż nie zapomnieli o przyjaźni – o sobie nawzajem. Po aresztowaniu Rudego nic nie liczyło się bardziej, niż jego odbicie. Chłopcy dokładnie obmyślili plan, żeby odzyskać przyjaciela. Nie wiem, czy ktoś z nas zdobyłby się na cos takiego. Na ryzykowanie życia dla drugiego człowieka.
„Kamienie na Szaniec” to jedna z niewielu lektur szkolnych, które polubiłam. Polecam ją każdemu, kto chce zobaczyć prawdziwą przyjaźń w czasie II wojny światowej.
10. PustyKwadracik27 grudnia 2015 17:42
"Kamienie na szaniec" to książka, którą każdy uczeń w naszym wieku powinien znać. Opisuje ona losy trzech dzielnych chłopców: Zośki, Rudego i Alka, którzy w czasie wojny dokładali wszelkich starań, aby zachować polską tradycję, zwyczaje i poczucie bycia Polakiem. Widząc niszczycielskie działania zaborców, postanowili za wszelką cenę się postawić. Podejmowali konspiracyjne akcje, z całych sił pomagali rodakom i starali się obudzić w nich patriotyzm. Dla dzisiejszej młodzieży dziwnym może wydawać się fakt, że kiedyś trójka tych chłopców faktycznie stąpała po ziemi: do dzisiaj w Warszawie pozostały po nich znaki, a straszne przeżycia opisane w książce zdarzyły się naprawdę. Bohaterowie świadomi swojej decyzji postanowili nawet oddać życie za ojczyznę, z ręką na sercu można więc nazwać ich prawdziwymi patriotami. Dzisiaj "Kamienie na szaniec" jako lektura szkolna są niedoceniane, jednak uważam, że są wartościową lekturą dla obecnej młodzieży, aby miała wyobrażenie o czasach, kiedy ich przodkowie walczyli o wolność Polski.
Alicja Żuchowicz (Kopernik)
11. Anonimowy29 grudnia 2015 19:59
Alicja Żuchowicz (Kopernik)
11. Anonimowy29 grudnia 2015 19:59
Czarna Blogerka:
Aleksander Kamiński "Kamienie na Szaniec"
Przyjaciele - Jan Bytnar (Rudy), Aleksy Dawidowski (Alek) i Tadeusz Zawadzki (Zośka) kończą warszawskie liceum im. S. Batorego. Zdali maturę - chcą zrealizować życiowe plany. Wszyscy należą do 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej - "Buki". Jesienią wybucha wojna. W październiku 1939 chłopcy przystępują do Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN). Zajmują się propagandą uliczną. W grudniu gazują lokal „Adrię”. Z PLAN-u odeszli miesiąc przed jej rozbiciem. W czasie szukania swojego miejsca, chwytają się różnych zadań oraz pracują zarobkowo. Początkowo wytwarzają szkło, potem każdy robi coś innego. Chłopcy nawiązują współpracę z "Komórką Andrzeja" - dostarczają grypsy wojenne. Organizują dyskusje i codziennie przerabiają część materiału. W marcu 1941 związują się z organizacją małego sabotażu „Wawer”. Półtora roku później przechodzą do Grup Szturmowych. Gestapo aresztuje „Rudego”. 26 marca 1943 „Zośka” organizuje akcję odbicia pod Arsenałem. 30 marca 1943 umierają "Rudy" wskutek obrażeń po torturach oraz "Alek" postrzelony podczas akcji. „Zośka” ginie w akcji w Sieczychach 20 sierpnia 1943.
12. Dominika Paprota29 grudnia 2015 20:14
,,Kamienie na szaniec”- Aleksander Kamiński
Książka ta porusza problem udziału młodych ludzi w walce o niepodległość ojczyzny oraz prawdziwej przyjaźni.
Uważam, że wojna jeszcze bardziej zbliżyła przyjaciół do siebie. Zmusiła ich , aby stali się odpowiedzialni za siebie oraz za swoich najbliższych, dbali o siebie nawzajem.
Książka ta bardzo mi się podobała , ponieważ po części mogłam się ,,utożsamić „ z bohaterami , ponieważ ja również sądzę , że przyjaciele , że najbliższe nam osoby są najważniejsze w naszym życie , nie ma nic cenniejszego , dlatego właśnie dla tych PRAWDZIWYCH przyjaciół można zrobić wszystko , nawet , poświęcić własne życie.
13. Anonimowy31 grudnia 2015 17:10
Aleksander Kamiński "Kamienie na Szaniec"
Przyjaciele - Jan Bytnar (Rudy), Aleksy Dawidowski (Alek) i Tadeusz Zawadzki (Zośka) kończą warszawskie liceum im. S. Batorego. Zdali maturę - chcą zrealizować życiowe plany. Wszyscy należą do 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej - "Buki". Jesienią wybucha wojna. W październiku 1939 chłopcy przystępują do Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN). Zajmują się propagandą uliczną. W grudniu gazują lokal „Adrię”. Z PLAN-u odeszli miesiąc przed jej rozbiciem. W czasie szukania swojego miejsca, chwytają się różnych zadań oraz pracują zarobkowo. Początkowo wytwarzają szkło, potem każdy robi coś innego. Chłopcy nawiązują współpracę z "Komórką Andrzeja" - dostarczają grypsy wojenne. Organizują dyskusje i codziennie przerabiają część materiału. W marcu 1941 związują się z organizacją małego sabotażu „Wawer”. Półtora roku później przechodzą do Grup Szturmowych. Gestapo aresztuje „Rudego”. 26 marca 1943 „Zośka” organizuje akcję odbicia pod Arsenałem. 30 marca 1943 umierają "Rudy" wskutek obrażeń po torturach oraz "Alek" postrzelony podczas akcji. „Zośka” ginie w akcji w Sieczychach 20 sierpnia 1943.
12. Dominika Paprota29 grudnia 2015 20:14
,,Kamienie na szaniec”- Aleksander Kamiński
Książka ta porusza problem udziału młodych ludzi w walce o niepodległość ojczyzny oraz prawdziwej przyjaźni.
Uważam, że wojna jeszcze bardziej zbliżyła przyjaciół do siebie. Zmusiła ich , aby stali się odpowiedzialni za siebie oraz za swoich najbliższych, dbali o siebie nawzajem.
Książka ta bardzo mi się podobała , ponieważ po części mogłam się ,,utożsamić „ z bohaterami , ponieważ ja również sądzę , że przyjaciele , że najbliższe nam osoby są najważniejsze w naszym życie , nie ma nic cenniejszego , dlatego właśnie dla tych PRAWDZIWYCH przyjaciół można zrobić wszystko , nawet , poświęcić własne życie.
13. Anonimowy31 grudnia 2015 17:10
„Kamienia na Szaniec” Aleksander Kamiński
Opowieść straszna, przejmująca i niestety prawdziwa. Opowiada o poświęceniu, patriotyzmie i oddaniu. Przedstawia losy trójki przyjaciół podczas drugiej wojny światowej i chwilę przed jej wybuchem. Nie są to zwykli, przeciętni obywatele. Każdy ma swoją historię, którą poświęca, by innym żyło się lepiej. Takich jak oni było wielu, jednak autor właśnie ich zobaczył i docenił podczas tych szarych i smutnych dni. Alek, Rudy i Zośka – tak ich zapamiętaliśmy. Jan Bytnar, Tadeusz Zawadzki i Aleksy Dawidowski, żaden nie przeżył. Dają przykład poświęcenia największej wagi, bo poświęcenia życia za Boga, honor i ojczyznę. Ale czy wszyscy o tym pamiętają i stawiają ich sobie za wzór? Ja pamiętam, to moi bohaterowie.
ŻagwiK
14. Anonimowy4 stycznia 2016 08:05
Opowieść straszna, przejmująca i niestety prawdziwa. Opowiada o poświęceniu, patriotyzmie i oddaniu. Przedstawia losy trójki przyjaciół podczas drugiej wojny światowej i chwilę przed jej wybuchem. Nie są to zwykli, przeciętni obywatele. Każdy ma swoją historię, którą poświęca, by innym żyło się lepiej. Takich jak oni było wielu, jednak autor właśnie ich zobaczył i docenił podczas tych szarych i smutnych dni. Alek, Rudy i Zośka – tak ich zapamiętaliśmy. Jan Bytnar, Tadeusz Zawadzki i Aleksy Dawidowski, żaden nie przeżył. Dają przykład poświęcenia największej wagi, bo poświęcenia życia za Boga, honor i ojczyznę. Ale czy wszyscy o tym pamiętają i stawiają ich sobie za wzór? Ja pamiętam, to moi bohaterowie.
ŻagwiK
14. Anonimowy4 stycznia 2016 08:05
,,Kamienie na szaniec- to kisiążka oparta na faktach, która została przeze mnie
przeczytana jako jedna z lektur szkolnych, co niektórych ludzi w moim wieku mogłoby
odrzucać, bo przecież ,,jak lektura może być ciekawa?, aczkolwiek mnie bardzo urzekła.
Jako książka już jest bardzo wzruszająca i pouczająca, ale to, że jest zapisem
prawdziwych wydarzeń zachwyca mnie jeszcze bardziej. Godne naśladowania jest w niej to
nastawienie i poświęcenie młodych bohaterów, a także ich wierność ojczyźnie.
Z czasem jak mijają lata na świecie jest coraz to mniej takich ludzi, co za tym idzie, nasz kraj jest nam obojętny. Chciałabym aby młodzi
ludzie dali sznasę tej książce ponieważ uwarzam, iż mogłaby być dla nich przykładem.
CookieMonster
15. Anonimowy4 stycznia 2016 08:06
przeczytana jako jedna z lektur szkolnych, co niektórych ludzi w moim wieku mogłoby
odrzucać, bo przecież ,,jak lektura może być ciekawa?, aczkolwiek mnie bardzo urzekła.
Jako książka już jest bardzo wzruszająca i pouczająca, ale to, że jest zapisem
prawdziwych wydarzeń zachwyca mnie jeszcze bardziej. Godne naśladowania jest w niej to
nastawienie i poświęcenie młodych bohaterów, a także ich wierność ojczyźnie.
Z czasem jak mijają lata na świecie jest coraz to mniej takich ludzi, co za tym idzie, nasz kraj jest nam obojętny. Chciałabym aby młodzi
ludzie dali sznasę tej książce ponieważ uwarzam, iż mogłaby być dla nich przykładem.
CookieMonster
15. Anonimowy4 stycznia 2016 08:06
,Kamienie na szaniec Aleksandra Kamińskiego to książka opowiadająca o losach grupy członków Szarych Szeregów podczas II wojny światowej.
Alek (Maciej Aleksy Dawidowski) to szczupły, wysoki, blondyn. Jest pełen energii, nieco roztrzepany, ale w trudnych sytuacjach potrafi zachować zimną krew. Rudy (Jan Bytnar)- niesamowicie inteligentny, wszechstronnie uzdolniony chłopiec. Zośka (Tadeusz Zawadzki)-nieśmiały, o delikatnej dziewczęcej urodzie, zamknięty w sobie.
W czerwcu 1939 roku kończą maturą Państwowe Gimnazjum im Stefana Batorego. Mają młodzieńcze plany, które zostają
przekreślone przez wojenną rzeczywistość.
Harcerze pokazują prawdziwe znaczenie patriotyzmu. Honor, bohaterstwo, oddanie życia za ojczyznę. ,,Kamienie na szaniec to przywołując słowa autora:opowieść o ludziach, którzy potrafią PIĘKNIE umierać i PIĘKNIE ŻYĆ.
Alek, Rudy, Zośka oraz tysiące młodych ludzi walczyli o Polskę. Tak i my dziś, walczmy o taką Polskę za jaką Oni oddali życie, by była mądra, dobra, sprawiedliwa. Bądźmy dumni z tego, że jesteśmy Polakami!
Julka
Alek (Maciej Aleksy Dawidowski) to szczupły, wysoki, blondyn. Jest pełen energii, nieco roztrzepany, ale w trudnych sytuacjach potrafi zachować zimną krew. Rudy (Jan Bytnar)- niesamowicie inteligentny, wszechstronnie uzdolniony chłopiec. Zośka (Tadeusz Zawadzki)-nieśmiały, o delikatnej dziewczęcej urodzie, zamknięty w sobie.
W czerwcu 1939 roku kończą maturą Państwowe Gimnazjum im Stefana Batorego. Mają młodzieńcze plany, które zostają
przekreślone przez wojenną rzeczywistość.
Harcerze pokazują prawdziwe znaczenie patriotyzmu. Honor, bohaterstwo, oddanie życia za ojczyznę. ,,Kamienie na szaniec to przywołując słowa autora:opowieść o ludziach, którzy potrafią PIĘKNIE umierać i PIĘKNIE ŻYĆ.
Alek, Rudy, Zośka oraz tysiące młodych ludzi walczyli o Polskę. Tak i my dziś, walczmy o taką Polskę za jaką Oni oddali życie, by była mądra, dobra, sprawiedliwa. Bądźmy dumni z tego, że jesteśmy Polakami!
Julka
