"Bez mojej zgody" to książka, którą czytałam bardzo długo i jakoś nie umiałam jej skończyć, nie dlatego że była nieciekawa tylko dlatego że zmęczył mnie styl pisania autorki, ale mimo to kiedy skończyłam nie odetchnęłam z ulgą tylko się rozpłakałam bo to książka która nie ma szczęśliwego zakończenia.
Książka ta doskonale obrazuje prawdziwy świat. Nie umiem zliczyć ile razy wściekałam się na bohaterów, śmiałam z nich lub płakałam nad ich losem, ale czy tak nie jest też w prawdziwym życiu?
Warto było przebrnąć przez tą książę. Mimo ciężkiego stylu pisania autorki sprawiła mi ona dużo przyjemność i dała mnóstwo rzeczy wartych zapamiętania
,,Bez mojej zgody " -Jodi Picoult- jest to książka którą przeczytałam bardzo szybko, ponieważ czytałam rożne opinie , i byłam ciekawa co znajdę w jej środku. Podczas czytania często utożsamiałam się z bohaterka, ale również często zastanawiałam się czemu postąpiła tak, a nie inaczej, nie uważam ze wszystkie jej zachowania były poprawne , ale w większości się z nią zgadzałam. Podczas czytania tej książki bardzo często się wzruszałam i płakałam, zastanawiałam się dlaczego tak się dzieje , ze niektóre dzieci są wykorzystywane,chorują, ale również rozumiałam rodziców. Jeżeli miałabym wypowiedzieć się za któraś ze stron , nie umiałabym się zdecydować która poprzeć ( Anne, czy rodziców)
Gdy dotarłam do końca książki wybuchłam płaczem, nie spodziewałam się takiego zakończenia, było one dla mnie wielkim zaskoczeniem. Uważam ,ze pod koniec dobrze postąpiono.
Jodi Picoult - "Bez mojej zgody"
Książka ta, jest niezwykle poruszającą opowieścią o rodzinie dotkniętej głęboką tragedią. Jedna z trójki rodzeństwa, Kate, jest śmiertelnie chora. Zaś jej młodsza siostra została zapłodniona metodą in vitro po to, aby uzyskać pełną zgodność genetyczną. W ten sposób Anna jest idealnym dawcą narządów dla Kate. Jednak dziewczyna ma już tego dosyć. Czuje się nie kochana. Postanawia podać rodziców do sądu. Domaga się usamowolnienia w kwestiach zabiegów medycznych. Jednak czy sąd zgodzi się na prośbę trzynastolatki? Czy Anna naprawdę chce przestać oddawać siostrze narządy? Czy jest gotowa na to, że decyzją tą może zabić swoją siostrę?
W książce tej możemy znaleźć wiele odpowiedzi na przejmujące pytania. Opisywana tragedia bez wątpienia "chwyta za serce". Jednak istotną wadą tej książki są częste dygresje i skomplikowane porównania. Moim zdaniem nie są one niezbędne.
Polecam tę książkę wszystkim szukającym odpowiedzi na życiowe pytania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz