Więzień Labiryntu" Jamesa Dashnera to pełna akcji i napięcia powieść. Kiedy czytałam tę książkę, nie mogłam się od niej oderwać. Opowiada ona o Labiryncie, który jest największym koszmarem i walką o życie. Thomas ( główny bohater) budzi się na dnie windy i pamięta tylko swoje imię. Okazuje się, że trafił do Labiryntu, w którym są też inni chłopcy. Wszyscy mieszkają w Strefie. Każdego ranka chłopcy próbują wydostać się z Labiryntu,lecz im się to nie udaje. Tak samo jak Thomas, nikt nie wie, jak się tu znalazł. Dzień po nim zostaje dostarczona pierwsza dziewczyna, która przynosi tajemniczą wiadomość. Thomas zdaje sobie sprawe , że on i dziewczyna są kluczem do tej zagadki. Bardzo chciałabym polecić tę ksiażke. Zrobiła na mnie duże wrażenie. Są jeszcze dwie części z tej serii, które też przeczytałam .Denerwowalam się, ale czytalam dalej, oczekując zakończenia .
"Więzień labiryntu" James'a Dashner'a to książka, która wciąga czytelnika już od pierwszych stron. Historia opowiada o grupie nastoletnich chłopców od lat uwięzionych w strefie - miejscu otoczonym potężnymi murami labiryntu. Co noc jego wrota zamykają się, a bestie żyjące w jego wnętrzu wychodzą z ukrycia. Kiedy Thomas trafia do strefy, czuje, że już tam kiedyś był. Całe życie streferów zmienia się, gdy drugiego dnia z rzędu "stwórcy" przysyłają im nowego "njubi" - dziewczynę.
Pytania "Co się stanie?", "Kto i dlaczego zesłał ich do labiryntu?" oraz "Czy zdołają z niego wyjść?" towarzyszą czytelnikowi do samego końca. Historia, w której zakochałam się od pierwszych stron, z pewnością spodoba się miłośnikom książek przygodowych. Gorąco polecam wszystkim całą trylogię.
„Więzień labiryntu” James Dashner
Niedawno przeczytałam bardzo ciekawą książkę Jamesa Dashnera, która jest napisana bardzo interesującym językiem używanym przez bohaterów. Był to dobry wybór! Co więcej, zaraz po przeczytaniu książki mogłam w kinie zobaczyć jej ekranizację. James Dashner bardzo lekko ją napisał, a każde jej słowo zapada głęboko w pamięć.
Książka opowiada o grupie chłopców uwięzionych w labiryncie. Co noc ściany labiryntu zmieniają swoje położenie. Chłopcy od dwóch lat próbują znaleźć jego wyjście, niestety nigdy im się to nie udaje. Najciekawsza część książki rozpoczyna się gdy do Strefy trafia dziewczyna, pierwsza wśród samych chłopaków. Teresa długo leży w śpiączce, a zaraz po jej przebudzeniu zaczynają się dziać dziwne, a zarazem straszne rzeczy.
Treść książki pamięta się chyba na zawsze. Bardzo spodobało mi się napięcie, w którym autor utrzymywał czytelnika i niepewność podczas czytania każdej kartki. Nie żałuję przeczytania tej książki, a zapoznawanie się z jej treścią sprawiło mi ogromną przyjemność.
,,Więzień Labiryntu’’ Jamesa Dashnera to pierwsza część trylogii. Thomas budzi się w dziwnym pudle pędzącym w górę. Pamięta tylko swoje imię. Gdy winda się otwiera, widzi polanę otoczoną olbrzymim murem. To labirynt zwany strefą, w którym bohater zaprzyjaźnia się z Chuckiem, Newtem oraz Minho. Chłopców, w większości nastolatków, jest około pięćdziesięciu, a w labiryncie grasują krwiożercze stwory zwane bóldożercami.
Pudło po raz pierwszy przywozi dziewczynę - Teresę. Ta porozumiewa się z Thomasem telepatycznie. W poszukiwaniu ukradzionych wspomnień streferzy odkrywają, iż za wszystkim, co ich spotkało, stoi DRESZCZ (Departament Rozwoju Eksperymentów. Strefa Zamknięta. Czas Zagłady.). Udaje im się uciec z labiryntu, lecz radość z ucieczki przerywa śmierć Chucka. A bohaterowie zostają zabrani przez dziwnych ludzi do jeszcze dziwniejszego miejsca.
Ta pozycja to dla mnie absolutna świętość. To najlepsza książka, jaką kiedykolwiek czytałam. POLECAM.
Książka Jamesa Dashnera "Więzień Labiryntu" jest wspaniałą powieścią przygodową.
Mówi ona o nastoletnim Thomasie, który budzi się w ciemnej windzie i nic nie pamięta oprócz swojego imienia . Po dotarciu na szczyt otwiera się i spotyka wielu ludzi. Na początku nie witają go za dobrze, ale potem się z nim zaprzyjaźniają, ale oczywiście nie wszyscy. Ludzie tam również, jak Thomas, nic nie pamiętają. Wszyscy są zamknięci w Strefie , przestrzeni, która jest otoczona wielkimi murami. Następnego dnia po przybyciu chłopca winda przywozi po raz pierwszy dziewczynę. Z czasem wychodzą do mrocznych tuneli i udaje im się uciec, ale niestety, umiera jego najlepszy przyjaciel.
Według mnie książka jest bardzo dobra i polecam ją każdemu czytelnikowi ;)
~Matiariz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz