Książka opowiada o losach Myszki - dziewczynki z zespołem Downa, która rodzi się ludziom niegotowym na chore dziecko. Dzięki namowom kobiety, będącej również matką upośledzonego malucha, Ewa, mama Myszki, postanawia nie zostawiać córeczki. Niestety Adamowi, jej ojcu, nie przychodzi to tak łatwo. Nie mogąc się pogodzić z tym, że ma niedorozwinięte dziecko omija je szerokim łukiem.
Podchodziłem do "Poczwarki" z dystansem, ponieważ nie lubię jak ktoś porusza temat choroby takiej jak Down, ale wynik końcowy jest taki, że cieszę się z jej przeczytania. Autorka zwróciła uwagę na to, że takich osób nie powinno się omijać, tylko sprawiać, żeby świat był dla nich piękniejszy. Książka bardzo mnie wzruszyła i spowodowała, że doszedłem do wniosku, że nigdy nie postąpiłbym jak Adam, by później żyć z wyrzutami sumienia. Ponadto Dorota Terakowska ma bardzo "wciągający" styl pisania, co przełożyło się na godziny, które poświęciłem czytaniu "Poczwarki".
Gorąco polecam przeczytanie tej książki, jestem pewny, że wielu z was zapadnie głęboko w pamięci.
Edzio327
Rok 2033. W wyniku konfliktu atomowego ziemia uległa zagładzie. Nieliczni, którzy przeżyli osiedlają się w moskiewskim metrze w obawie przed promieniowaniem i mutantami. Tworzą mikropaństwa, toczą wojny i zawierają sojusze. Niestety na stacji o nazwie WOGN rodzi się śmiertelne niebezpieczeństwo, które grozi całemu metru. Młody chłopak o imieniu Artem podejmuje się misji, od której zależą losy ocalałej w metrze ludzkości. Książka wyjątkowo mi się podobała. Jest tajemnicza, pełna grozy i napięcia. Z oszołomieniem oglądałem oczami wyobraźni wizję jaką roztoczył autor. Niesamowicie wciągająca była dla mnie podróż Artema po metrze, gdzie miał okazję spotkać najróżniejszych ludzi i przeżył niewiarygodne przygody. Gorąco polecam przeczytanie tej powieści. Jestem pewny, że wielu będzie się podobała. Edzio327
Książka opowiada o losach Myszki - dziewczynki z zespołem Downa, która rodzi się ludziom niegotowym na chore dziecko. Dzięki namowom kobiety, będącej również matką upośledzonego malucha, Ewa, mama Myszki, postanawia nie zostawiać córeczki. Niestety Adamowi, jej ojcu, nie przychodzi to tak łatwo. Nie mogąc się pogodzić z tym, że ma niedorozwinięte dziecko omija je szerokim łukiem.
Podchodziłem do "Poczwarki" z dystansem, ponieważ nie lubię jak ktoś porusza temat choroby takiej jak Down, ale wynik końcowy jest taki, że cieszę się z jej przeczytania. Autorka zwróciła uwagę na to, że takich osób nie powinno się omijać, tylko sprawiać, żeby świat był dla nich piękniejszy. Książka bardzo mnie wzruszyła i spowodowała, że doszedłem do wniosku, że nigdy nie postąpiłbym jak Adam, by później żyć z wyrzutami sumienia. Ponadto Dorota Terakowska ma bardzo "wciągający" styl pisania, co przełożyło się na godziny, które poświęciłem czytaniu "Poczwarki".
Gorąco polecam przeczytanie tej książki, jestem pewny, że wielu z was zapadnie głęboko w pamięci.
Edzio327
2. Edzio32725 grudnia 2016 12:55
Książka wyjątkowo mi się podobała. Jest tajemnicza, pełna grozy i napięcia. Z oszołomieniem oglądałem oczami wyobraźni wizję jaką roztoczył autor. Niesamowicie wciągająca była dla mnie podróż Artema po metrze, gdzie miał okazję spotkać najróżniejszych ludzi i przeżył niewiarygodne przygody.
Gorąco polecam przeczytanie tej powieści. Jestem pewny, że wielu będzie się podobała.
Edzio327