Światło, którego nie widać

1. Magdalena Stolarska 28 marca 2017 21:40

Anthony Doerr „Światło, którego nie widać”

„Światło, którego nie widać” opowiada o Maurie-Laure, która mieszka z ojcem w Paryżu. Dziewczynka, mając sześć lat, traci wzrok. Od tej pory bardzo cierpliwie uczy się poznawać świat przez słuch i dotyk. W Zagłębiu Ruhry mieszka Werner Pfennig, który jako mały chłopiec stracił rodziców. Kiedy hitlerowcy wkraczają do Paryża, dwunastoletnia Marie-Laure i jej ojciec uciekają do miasteczka Saint-Malo w Bretanii.
Werner Pfennig trafia tam kilka lat później. Tam ich losy się splatają.
Nie lubię powieści historycznych ani raczej niczego, co jest z historią związane. Ta książka zdecydowanie mnie jednak urzekła. Świetna historia, zaskakujące i wzruszające wydarzenia, realia II wojny światowej, cierpienie dzieci. Doskonale skonstruowani bohaterowie i fabuła. Czytałam dosłownie jednym tchem. A z końcem książki mała część mnie odeszła na zawsze razem bohaterami. Nie dziwię się, że powieść uznana została przez czytelników za Książkę Roku 2015 lubimyczytac.pl w kategorii powieść historyczna.
Oliwia Gembala


2. Marta K.31 marca 2017 23:56

Anthony Doerr „Światło, którego nie widać” 
Książka autorstwa Anthony’ego Doerra pt. „Światło, którego nie widać” otrzymała miano najlepszej powieści historycznej w plebiscycie serwisu lubimyczytac.pl w 2015 r.
Odkrywanie świata poprzez dotyk oraz słuch, odkąd skończyło się sześć lat. Właśnie w tym wieku Maurie-Laure straciła wzrok. Akcja książki toczy się w Paryżu, gdzie dziewczynka mieszka razem z ojcem. Kiedy ma 12 lat, hitlerowcy wkraczają do ich rodzinnego miasta. Wtedy bohaterka razem z tatą ucieka do Saint-Malo, miasta w Bretanii. Tam poznaje Wernera, chłopaka, który wcześnie stracił rodziców i poznawał świat dzięki naprawionemu przez siebie radiu. To początek ich wspólnej historii.
Powieść jest naprawdę wzruszająca i piękna.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz